Zo heet onze nieuwe lamp. Het plafond is hoog en de ruimte vraagt om een beetje vulling. Deze lamp is volgens de doos 130cm hoog. In het echt wat hoger. We kunnen er onderdoor, ik schat in dat het onderste lampje op 2.10 hangt, maar zodra ik weer even tijd heb zal ik hem nog iets hoger hangen.
Toch even schrikken als je thuiskomt en het zit erop.
De voordeur is gestript. Eerst binnen, nu ook buiten. Binnenkort komt er een gekleurde grondverf op. Dan kunnen we de kleur goed beoordelen.
Het huis had oorspronkelijk een mengeling van dubbele en enkele ramen. Kleine ramen enkel, openslaande enkel en de grote ramen dubbel. Logica van 1979.
Op de foto komt het niet echt over, maar het resultaat van de stucadoor mag er zijn. De schilder is ook begonnen. De kozijnen staan hier in de witte grondverf en dat is een heel ander gezicht dan her oorspronkelijke bruin.
Dit was even schrikken. Alle muren roze!
Plannen is niet altijd zo eenvoudig. Zo dacht ik dat we eerst de muren gingen stucadoren en dan vervolgens plinten zouden plaatsen. Drie weken voordat de stucadoor kwam vertelde de timmerman dat we dat beter eerst plinten konden plaatsen. Een andere bevestigde dat.
Van het weekend heb ik de koof erop gezet. Nu hebben we een mooie afscheiding tussen keuken en woonkamer. In de koof komen twee spots (draden links) en net achter de koof komt een rookmelder (twee draden rechts).
Mijn zwager heeft geholpen met het plafond in de hal. Ook dit plafond is nu klaar om te stucen.
De vakantie is voorbij. Dankzij hulp van pa is het plafond in de "eetkamer" (voor de keuken) geplaatst. Geheel volgens de wensen van de stucadoor uitgevlakt en om de 30 cm geracheld. Op de naad tussen keuken en eetkamet komt nog een koof met daarin twee spots. De bedrading is op de foto te zien, evenals de bedrading van de rookmelder (rechts). 
De achterwand van de boomhut schiet al aardig op. Daar hoeven we dan ook niets aan te doen. De heg groeit vanzelf. Zo snel dat het tijd wordt om te knippen. De voorkant kon niet achterblijven en zo begint de boomhut al op een uitkijktoren(tje) te lijken.
Het hekje staat. Dat werd tijd, want de oorspronkelijke planning was eind februari. Het ziet er prachtig uit in combinatie met de trap.
De tuin wordt steeds meer een speeltuin. Nu staat er al een zwembad in, compleet met glijbaan. Het (speel)gras gaat ook al aardig groeien.
De verbouwing van de inpandige garage naar slaapkamer is de ingrijpendste verandering van het huis. Het plafond is nu bijna klaar. Wat rest is wandafwerking en plinten.
En zo is het dan geworden. Weer een nette voeg die hopelijk weer een jaar of dertig mee kan. Overigens is nog niet het hele muurtje af. Een aantal stenen moet nog worden vervangen en een aantal stenen bleek los te zitten. Kennelijk heeft de vorige bewoner ze met een of andere kit geprobeerd te bevestigen.
De slechte voegen zijn "uitgehakt". Een beetje vegen met een beitel bleek voldoende om de hele voeg te verwijderen.
Voegen tussen de gevelstenen verzanden na verloop van tijd en dan vallen ze er tussenuit. Ons huis heeft daar ook last van, zoals hier goed te zien is. De foto is van het "trappetje" aan de zijkant van het huis, waar de muur niet onder het dak valt. Dit stuk heeft het meeste te lijden van de weersinvloeden en is er slecht aan toe.
We hebben de cirkel in de tuin omgespit om er een grasveld van te maken. Daarvoor moesten twee paden en twee perken met "bermgoed" worden weggehaald. Na een paar weekenden hard werken hebben we uiteindelijk gras ingezaaid. Laat het groen maar komen!
Bij nader inzien vond ook de leverancier dat de geplaatste schoorsteenkap niet aan de eisen voldeed. Deze ziet er beter uit en voldoet ook aan de eisen die het gasbedrijf en de verzekering stellen.
Een ritje met afval naar de milieustraat levert soms ook wat bouwmateriaal voor de boomhut op. Een pallet als vloertje bijvoorbeeld. De trap is van resthout.
In het midden van de heg staat een boom. Een kers. Die kers is in het verleden niet al te evenwichtig gesnoeid. De tuinman vond het "niks meer".
